Terk Ediliş Şiiri - Murat Gevrek

Bir ses…
Yorgun bir nefes
Sarkık bıyıkları kilitli dudaklarında
Birkaç kelimeye olmuş kafes…
Düşünür
Bir yanını bulamış çamura
Ellerinde bir Latince sözlük
Birde mızıka çalar ıslık gibi bir şey…

Dur
Dur, orada nefesin buz gibi
Gözlerin yorgun
Her cümle tedirgin bir hıçkırık gibi dökülür dudaklarından…
Ve bir kimlik bulursun
Daralır şehrin sokakları
İzbe karanlıklar soğuktur
Ve
Terk edilişin inanılmaz ağrısını çekersin
Durmuş gibi rüzgâr
Yürümek geçer içinden
Düşürürsün ellerinde ki Latince sözlüğü
Islak bir kaldırım üstüne
Ve
Bir çocuk çığlık atar içinden
Ağlamak gelir girer ardına
Ama aynalarda yalnızlık öyle soluktur ki o anda
Birden irkilir, terler, anlarsın ki
Sevmişsin onu…

Ve bir ses
Ve soğuk bir nefes
Ve cümleler takılır dişlerinin arasına
Ve duyarsın içinde ki çocuğu
Dövüp, dövüp ağlatırsın…
Ne fayda…

Yalnızlığın yüzü soluktur aynada
Çünkü gözlerin pas tutmuş
Çünkü gözlerin karanlığa alışmamıştır daha…