Terk edilemeyen ask Şiiri - Senem Erdem

beni sevdiğini biliyorum
öteki ekinin olmayacağı
bir sandalyenin üzerinde
uyuyakalmış yalnızlığım

kısmet değilmiş
ruhumu dingin sularında
kaderine terk etmek

gel bu sefer de
sesiz kal diyor
esneme zammanımı kollayan şüphe
sözün eri vaatlerin
başımın üzerinde
çekiyorum kürekleri

bir kader rayı üzerinde ilerlerken
saymaktan usandığım vagonlara
uğrayan kondktör bile
her şeyinin yalan olduğu
sözlerine bile kulak vermiyor
ne de olsa o yalandan kesmiyorki
biletleri yolcularına

kıyısından köşesinden tırtıkladığım
haklarımı değerlendirip
şekillendiriyorum
boşa taşlamak değilmiş
kusursuz varlığımı
gel bir kere daha sına diyor aşk
sesizce yine seni bekliyorum

cevaplayamadığım davetkalığına
sana olan aşkım
külahlarını değişiyor benimle
uzun lafın kısası mantık bir kere daha kapı dışarı

kaldığım yerden yeniden yazıyorum seni
göz kırpıyor yine dalgaların kıyılaarıma çarpış şiddeti
özlemeyi yazıyor karakalem
içine çekiyor kelimelerimi anafor

hazır gözlerimin üzerindeyken
şimdiki zaman tek tek fotoğraflıyorum
deklanşörde tutukluk yok
uzaktan okunmuş rivayetler
deşifre edildi güvenli ellerde
gözümün önünde canımın içine

bir vitrin camına yapıştırılmış
uzaktan okuyamadığım bir yönlendirme yazısı
taşındık

sefil kaderi empati yaparak
anlamaya çalştım bire bir
tutarllık
aklıselim bir harita
şiirler yazdırıır
terkedemediğim aşklar bana

senem erdem