Sarp dağların eteklerinde küçük bir köydü gözlerimi açtığım
Yolu izi olmayan kıvrılarak akıp gelen suyunu dereden içtiğim
Tezekten sıvanmış duvarında sararmış resmi durmakta babamın
Kahpe ve kalleş bir kurşunmuş anamı kocasız yarsız bırakanın
Bir kadın bir ben yalınız bırakılıp terk edilmişiz ülkem
Büyümekteyim dağlar arasında dünyadan bir haberim olmadan
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta