Terk Edildim Ben Şiiri - Menderes Dağlar ...

Terk edildim ben, arıyorum aşkımı
Gece vakti, çıkmaz yolun sonundayım
Yürümekten koparttım, bu diz bağımı
Dermanım, takatim kalmadı, dardayım

Sallanıyorum ben, tutmuyor dizlerim
Olsa şuracıkta, içeceğim zehir
Ağlıyorum, yaştan görmüyor gözlerim
Yaşarken ölmek, herhalde buna denir

Yazan yazgımı, kötü yazmış doğarken
Üzerime oynanır, berbat bir oyun
Onu da zaman oynar, ben yaşlanırken
Kader eğdirmek istiyor, bana boyun

Düşe kalka, vardım dağın eteğine
Serin serin esiyor, rüzgar karşımdan
Çarpıyor göğsümün, orta kafesine
Uyandırmak için beni, bu uykudan

Ama nafile, rüzgar fayda etmiyor
Ben deliriyorum, uykum açıldıkça
Dağların taşı, üstüme yıkılıyor
Ben yamaçta, feryat figan ağladıkça

Onun sayesinde, yaşama kök saldım
Onun sayesinde, bağlandım hayata
Ben onun sayesinde, sevgiyi tattım
Her günümüz geçti, yaparak şamata

Ben onunla, huzur içinde uyudum
Mutlu, heyecanlı uyandım sabaha
Ben onun sevgisiyle, ayakta durdum
Yaşanacak, ne güzel günler var daha

Ey ahali, Ay Güneş sizin olsun
Yeter ki yanıma, yarımı getirin
Tanrı aşkına, biriniz müjde verin
Varım yoğum, neyim varsa sizin olsun

Ben yaşarım çulsuz, yoksul vaziyette
Yaşarım, zifiri karanlıkta bile
Ben gülümü, çok seviyorum elbette
Onsuz yaşayamam, bir dakika bile

Kara yok, benim yarımın o alnında
Rahat yok bana, sevgilimi bulmadan
Bekliyorum uçurumun, en başında
Gitmem evime, aşkıma sarılmadan