Terk Eden Hayalim Şiiri - Münevver Düver

Önce sevdim onu; terk eden hayalimi
O beni,benden daha çok,çok sevdi
Karşılaştık,konuştuk,dertleştik,halleştik onunla
Zamanla ayrılamaz bir bütün olduk onunla

O’nu o kadar çok sevmiştim ki; onu
Onsuz yapamaz oldum,o ülkede
Kavuşmamız zordu,Kerem ile Aslı misali
Evet bir çıkış yolu aradık,bulduk sonunda

O başka ülkede,ben başka ülkede
Tek bir olan,beynimiz ve kalplerimizdi
Sonunda defterleri birleştirdik,zor da olsa
O da bizim sonumuz oldu,yıkıldı dünyamız

Ben ülkemde kalarak ızdıraplara boğuldum
O’da mezara girerek yaşamın sonu oldu
Yıllarca hayaliyle yaşayarak yasını tuttum
Hayali de; terk etti beni,o da çıkıp gitti
Ben de anlam veremez oldum bu işe

16.01.2004
CUMA
KEKLİK PINARI-ANKARA