Terk Eden. Şiiri - Gölgelerim Esram

Tam oldu derken hüsran.Yine hayaller dolu dizgin.
Ve yaşam.Koşturuyor saatler.
Karanlık pusu kurmuş tenhalara.
Saklanmış puslu buğulu camların arkasına o gizem..
Islanan kirpiklerindeki dökülen gözyaşlarındaki,tuz belliki;
göz çukurlarının içinde buruş,buruş
Kuraklığı andıran
görüntüsündeki çökkün ifade..
Tuhaf dedi bugün bir sessizlik var.
Sarı tenindeki koyu grilik.
Entarisinin cebinden çekip çıkardığı izmariti
andıran sigarası...
Belliki paketindeki son taneydi.
Titrek ellerindeki halsizlik
yuvarlanan çakmağına uzanır ve
izmariti andıran sigarasının
nemli nefesindeki yanışındaki bıraktığı
çirkin dumanı.
Acele edercesine çektiği zehrin farkında
olsada artık hiç bir şeyin
farketmediğini düşünüyordu...
Ve sıska sarı tenindeki puslu cama verdiği
görüntüsünü adeta toparlamaya çalışması
sol eliyle saçını puslu buğulu camın
yansıttığı cüssesinde oda belliki bir toparlanma
gereğini duydu...

O son sigara,karanlık odadaki hatıralarıyla,
yok olup gitti..
belliki uzun süredir,aç ve susuz...
Kendince intiharmıydı bilinmez.Islanan kirpiklerindeki
dökülen gözyaşlarının tuzu farketmiyordu artık.
Ruhunu teslim etmeye hazırlanan bu gizem göz
çukurluğunun içine biriktirdiği billurla birlikte anıları,
dünyayı sırlarıyla birlikte Bir kadındı o gün bugün;
Ruhunu teslim etmesiyle birlikte geçmişini dertlerini
terk eden...