Terk Şiiri - İbrahim Yay

Bir sayfa açtım yine kullanılmadan yıpranmış.
Temiz olması gerekirdi yeni düşüncelerimin,
Kimi gördüysem daha bir şey yaşamadan azıtmış,
Beni yoran görmesidir bunları gözlerimin.

Yarının olmasını istememek gece yarısı,
Uyutmuyor zaten istesem de baş ağrısı.
Yumsam da gözlerimi yatakta uzanırken,
Gözlerimi açıyor düşüncelerimin acısı.

Üşümek istiyorum yağan karın altında,
Titrerken vücudum bir şey hissedeyim.
Görsem seni yürürken uzaklarda,
O halde yanında son sözlerimi söyleyeyim.

Kimsesizleştirilmiş benliğim beklemiyor artık birini.
Ummuyor artık bir umut olabileceğini.
Gönlümü her gün yalanlarla aldatırken,
Kim bilebilirdi sabrımın beni terk edip gideceğini?