Zekeriya Sofrası’na daldı içeri,
Bir bakır tabakta çorba hayali.
Masaya oturdu, garson yoktu,
Önüne bir kâğıt bırakıldı.
"Ne bu evladım?" diye sordu,
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta