Terinos Ve Pahalı Çorba

Zekeriya Sofrası eskisi gibi değil,
Hatıralar kaldı eski tabakta,
Yeni sahipler para peşinde,
Ama Terinos hâlâ ayakta.

Bakır tasını koydu masaya,
Göz kırptı şaşkın Tontonitos’a,
“Ne olmuş yani pahalıysa?
Dünya döner yine kendi yoluna.”

Epiktotes iç çekti derinden,
“Nerede o eski Datça?” dedi,
Terinos kahkahayı patlattı,
“Ben buradayım ya, yetmez mi?”

Şarabından bir yudum aldı,
Tontonitos’un başını okşadı,
Deniz maviydi, rüzgâr serin,
Ve hayat hâlâ yaşamaya değerdi.