Terinos’un Oğlu Timenos Çok Mutlu

Ve nihayet uzun kış bitti
mutlu aile yazlıklarına taşındı
bağ evleri ağaçlar arasında
bağ evleri henüz on sekiz yaşında
sabırsız beklemişti onları bir kış
Terinos bahçeye masa ve sandalyeleri çıkarttı
sallanan koltuğunu verandanın altına kurdu
ve oturdu

İş Keliternos’la Timenos’a düştü
örümcekleri temizlemek ortalığın tozunu almak
küçük evi süpürmek yemek hazırlamak

Terinos sallanırken uyudu
uyandığında gece yıldızlarla küçük evin ışıkları şarkı söylüyordu
Terinos etrafı temiz gördü
önünde yemek masası kuruluydu
taş plakta Terinos’un annesinin sevdiği şarkı dönüyordu
“-ah gidi günler ah” dedi ve bir iç çekti
sonra masaya oturdu
defalarca o şarkıyı dinledi
o şarkı viran dağlardan bahsediyordu
Terinos’un yüzü gülmüyordu
o bir an annesini özledi
Timenos’un saçlarını okşadı onu sevdi
“-git annen de seni sevecek” dedi
kendini oğlunun yerine koydu
ve gramofonu bir daha kurdu
sabaha kadar şarkı dinledi
masaya yumruğu ile vurdu
bir of çekse neredeyse karşıki dağdan duyulacaktı
“-ah gidi günler ah” dedi
o eskiden çok mu çok mutluydu
ama bu gün bir parça eksikti mutluluğu
Timenos’a devretmişti
eksik mutluluğunu.