TERİM
HAKLILIĞIMDIR
Fabrika da her gün,
Terle yıkar yüzümü,
ceketimle kurularım.
Bir sigara yakar,
Toza duman katarım.
Küfürle doyururum karnımı,
Her ay başlarında,
Terim boşa gider dostlar,
Uçar gider havalara,
Ama bundan böyle,
Umut vereceğim terime.
Deniz kenarlarında,
Yatlarda, ölü denizlerde,
İnsanlar yaşarmış duyarım,
Hem benimde memleketimde,
Serilip yatarlar,
Güneş banyosu yaparlarmış okurum,
Onlar ölü denizlerde;
yüzerlerse, güneşlenirlerse,
Ben fabrikada;
terimle yüzer,
Ölü ışıkla avunurum.
Ama bilirim dostlarım,
Biz emekçilerin teri;
“damlaya, damlaya deniz”
olacak, bir gün.
İşte o zaman, bizde.
Kendi denizimizde yüzecek,
Kıyılarında güneşleneceğiz.
Fabrikalar terimizle;
Bizim olacak bir gün.
Sonra;
Bir türkü tutturup hep bir ağızdan;
“Fabrikayı ter aldı,
bir yar sevdim yine ben aldım.”
Diyeceğiz bir gün.
07.Haziran.89
Kayıt Tarihi : 28.4.2007 19:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!