Terennüm Şiiri - Cuma Komşul

Sivri uçlu dallarda dikenlerin dokusu
İri nalan güllerin buram buram kokusu
Bülbülün ötüşünü güllerle paylaşamam
Sonu gelmez gurbetin yollarını aşamam
Meltemle saçlarını sulara salışını
Gözlerimin renginde bir ömür kalışını
Sensiz geçen her anla artık ben derbederim
Bir bir ortaya çıktı saklanan kederlerim
Gece aralanınca gün ışır görünür ev
Gözlerim ışıldayan kandilden iki alev
Titiz bir şair gibi sözü alıp dizerim
Akrostiş bir şiirle O.… adını gizlerim
Güneşsiz bir gökyüzü artık gülsüz bir bahar
Çiçekli bahçelerin yollarında hüzün var
Dolgun dudaklarında o tatlı tebessümü
Yüzünün gölgesinde saklı tut tecessümü
Gözlerin gözlerime dalıp gittiği o an
Bir terennüm işittim olmadı başka duyan