Terekeme Şiiri - Muhlis Şutanrıkulu

Dedemin nenemin atamın soyudur
soyuna kurbanın olayım terekeme
yirmi bir mart terekeme toyudur
toyuna kurban olam men terekeme

çok meşurdu henğeli kesme aşı
yarma yarer gapıda dibek taşı
gururla sevğiyle hep diktir başı
asaletine kurban olam terekeme

tarlasında yetişir yemlikle kuzu gulağı
soğuk akar yaylalarda eşme bulağı
hep karlı dumanlıdır gönlünün dağı
dağlarına kar olaydım men terekeme

yeşildir eladır gözü kalemdir kaşı
çok meşhurdur oçakta ayran aşı
kartolu gatığı pitisi birde boz başı
bir lezet kültürüsen sen terekeme

toylarda çalınır davulan meyi zurnası
bulak başında yıkanır kabı ğaşığı tası
avluda gezer ördeği toyuğu kazı
özüne kurbanam senin ay terekeme

yolunu gösteri senin yolunda ölem
gürçüstandan gelmiş nenemle lelem
ellime almışam bah kağıt ilen kalem
seni yazmaya çalışerem terkeme

çok hoştur ozanının aşığının sesi
çok meşurdu tandırdaki ketesi
bir abidedir karsımın o kalesi
kültür yuvasısın sen terekeme