Tereddütle Yanan Işık Şiiri - Dursun Tiftik

İlikleri üşümüş gecenin titrek korkaklığını duyuyoruz
Yaprakları sararan kaldırımlarda gezerken
Dudakları lâl olmuş denize tereddütle bakıyoruz
Âfet âfet yağan yıldırımları yüreğimizle süzerken

Kendini kaybeden toz parçaları uçuyor gökyüzünde
İrinler akıyor sarhoşluğa gebe vâdilerde
Sofranın bereketsiz bir seferde kurulduğu âşikâr
Umutları yıkarak ilerliyor sinsileşen “zarar”

Ey hicrânlar doğuran hasret
Dem bu demdir
Bir kerecik kayboluver ufuktan
Ziyâsına kavuşsun sûretine tapan sîret
Zincirler parçalansın
Seherlerle doğsun rahmet

Dipsiz kuyulara gömülsün zulmet…