Tereddüt Gülleri Şiiri - Asuman Susam

kahkahası uzadıkça ağdalanıyor zaman
saydam bir balona üfldiğimiz an
biriktikçe...su topluyor ciğerlerimiz
aynı bedende hem konuğuz hem onu ağırlayan
rüzgar suyla sevişirken
kayboluyor kumda bıraktığımız iz

ve şimdi durduğumuz yerde çok ciddiyiz
yangından kurtarılmış nemiz kalmışsa
boş bir kadraja uğultularla yerleşmiş
bir dostun habersiz gelişi
kapı arkasına saklanan heyecan...
yetmaz paramparçalığı tümlemeye
içinde inci barıdırdığını unutmuş olabilir istirdye

zaman; okunaksız yazısı rüzgarın
karanlığa not düşüyor ıslığı
yarı gecenin damarlara çöken tortusu
tereddüt gülleri akan; aldatmaca bitmiştir!
düz bir çizgi yalpalatır insanı

karnaval soytarısının uzuyor kahkahası yapışkan
kanımız buharlaştıkça büyüyor şenlik ateşi
eprimiş giysileri...çocukluk karşılarken
kanatları yarın tozlaşacak kelebeğini
kaybolacak o ormanın sisli havasında
unutacak kendini, son dansında, unutturacak
kahkaha donacak...