Doğum esaretin başlangıcıydı
Varlık hiçlik sayılmıştı
Gerçekler yerini yanılsamalara bırakmıştı
Neydi doğru olan...
Varlığımızı değil yokluğumuzu yaşıyoruz
Yaşıyorsak o da belli değil
Gerçek olan kendimiz
Bizle beraber olan
Yaşam biçimlerimiz yanlış
Neden? ..
Değişkeniz...
Hem kalıcıyız,hem de değişken
Biçimleri görüyoruz,gerekliliği değil
Farkındayken kaçıyoruz
Kendimize dahi ihanet ediyoruz
İşte ihanet:
Doğum ve ölüm arasındaki süreç
Ereğimiz yaşanılanı yaşamak
Bunu gereklilik sayıyoruz
Yaşadıkça dünya var diyoruz
Ölüncede yok olacak yarattığım dünyam diyerekten
Coşku bizi hareketlendiren
Azimler kararlılıklar getiren
Karamsarlık bizi mantığa zorlayan
Düşünceyi yoğunlaştıran,düşlemlemeyi sağlayan
Umut ve sevgi bizi hayata bağlayan
Ve hala soruyorum:
Biz var mıyız,yok muyuz? ..
Yoksa arada mı? ..
Kendimize nicelik ve nitelik veremiyoruz
Çünkü insanız
İnsandan öteye adım atamıyoruz
Aslında,
Hiçliğimizden sıyrılıp özümüzü yaşamak istiyoruz
Gerçek varlığımızı varolmuş olanı
Şimdiki yanılsamayı değil
Acaba istiyormuyuz o da belli değil
Tedirginiz çünkü tereddütteyiz
Tanımlamalıyız diyorum tanımlayabilmeyi
Anlayamıyoruz kendimizi
Kayıt Tarihi : 28.1.2006 11:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!