Tercüme-i Lisan-ı Gönül III

Rüzgalarda hazanın sönük esintisi
Şu güz yapraklarında elvan-ı busen var
Aynalarda hüznünün buruk bakışları
Mısralarım savruk hayalinde özen var

Muhtacım bilmezsin zindanına cilvenin
Zülfüne taçlar gibi zulümler takmışsın
Ben mütemadiyen esiriyim gamzenin
Buldum gonca gonca hürriyet saklamışsın

Endamına hayran gümüş heykeller gördüm
Sadana feda olsun bülbül-ü ranalar
Hasretinden topal idim aşkından kördüm
Her dem siyah görünürdü bana semalar

Sendeki esrar-ı hüsn dağıttım mest ile
Bir güldün ki heba oldu cümle bülbüller
Hüsn bir yıldız oldu gıpta etti ay bile
Yazdık durduk gülsün diye o nazlı güller