Gözüm yaşı ah û figan etti döküldü.
Hasret deresinin taştığı mevsimlerde...
Hilal kaşlar hançer olup bilendiğinde...
Kanlı elek oldu koptu gönül söküldü.
Ya Rab bu esrarlı kaşlar neyin nesidir?
Altında mahrur bakan şu gözler olmasa...
Üstünde canşikarın zülfü dolaşmasa...
Mutlak derim bu bir aşık efsanesidir.
Sende ki o çehre, o gözler saf û hamdır.
Çünkü har bitmemiş, bülbül konmamış güller El değmemiş pahada ağır mücevherler...
Hepsinin senden aldığı nur û ilhamdır.
Kaç kez kül oldum usanmadım yine yandım.
Yoksa yar gözlerin alevlenmiş ok mudur?
Sorarsanız yardan başka derdin yok mudur
Köhne gönle bir lügat yazmaya var andım.
Kayıt Tarihi : 27.6.2022 22:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!