Tercuman Olmaz bu Satırlarım

Bu hayatım
Bu gençliğim
Bu yitirdiğim aşkım
Buda erken gelen ölüm

Yine yağmurlu bir sonbahar günü
Dokunsam bulutların gözlerine
Sağnak olacak gözyaşlarım
Ne zaman bitti bu koca ömrü ona şaşarım

Bir şafak vakti
Bir çocuk ağlaması
Issız meşelerde yankılandı sesi
Gözlerinde baktğında annesi sevindi
Yalnızlık ta o zamandan kaderiydi
Yaş yedi

İstanbul'a göçüş okul günleri
Yoklukla varlık arası geçti gençliği
Çalışmakla geçti en güzel günleri
Yılmadı ama hiçte gülmedi kaderi
Yaş on iki

Tez geçen beş yıl
Ardından ortaokul günleri
Mezun olduğunda hayat arkadaş derken
Aşk vuruverdi yüreğini
Çok sevmişti ama hiç sevilmemişti
Yaş on sekiz

Sevgi ile başlayan her şey
Sevgiyle bitmiyor
Mazide kaldı çocukluk günleri
Erken gelen evlilik ardından askerlik
Yaş yirmi iki

Çocuktum çocuklarım oldu
Ne iyi bir baba ne iyi bir eş oldum
Zaman içinde yoğruldum
Yapamadıklarım için kahroldum
Yaş otuzbeş

Geçti yolun yarısı ömür bitiyor
Aşk bitti zaman boşa geçiyor
Ne yapsam deli gönlüme söz geçmiyor
Caresilik hep belimi büküyor
Yaş elli

Ömrümün her geçen günü
Bilemezsiniz günmüdür haftamı aymı
Bırakın hesabım mahşere kalsın
Benim hayatımı yaşamak kolaymı
Yaş elli iki

Bir ömüre sığmaz yaşadıklarım
Zaman geri gelmiyor kaçtı fırsatlarım
Kanımla yazsam bu çılgın hayatı
Tercüman olmaz bu satırlarım.
Yaş....................?