Terci-i Bent Bent – XI

Detaylar tümüyle atıldı sade öz kaldı;
Seninle aramızda verilmiş bir söz kaldı.

Karşıma nerden çıktın ey meleklerin şahı;
Seni görünce gönül iflas etti, göz kaldı.

Söylediğin şarkılarla seni coşturan,
Eşsiz nağmeleriyle o ince saz kaldı.

Ruhumu deprem yerine çeviren sesinle;
Tüm bülbülleri acze düşüren avaz kaldı.

Ve o muhteşem raksa yakışan endamınla;
Gökten indirilen periye özgü naz kaldı.

İpe dizili sayılı günler geldi geçti,
Şimdi geride âşık olduğum yaz kaldı.

Zaman senle dertli bir rüya gibi geçtiyse de,
Yüreğimi aydınlatan ışıklı bir yüz kaldı.

Gönderdiğin gülleri gönül bahçeme diktim,
Seni karşıma çıkarana bir niyaz kaldı.

Şimdi seni kendi gök kubbemden izliyorum
Önümü kapatan bulut gitti, ayaz kaldı.

Ağardı ufuklar karalar tümden kayboldu.
Mutlu yarınlar için sadece beyaz kaldı.

Yarab hikmet senindir, söyledikçe söz uzar,
Fazla zorlarsak, idrak terazimizi bozar…