Terci-i Bent Bent – VII

Yirmi birinci yüzyılda Dünya ısınıyor
Isınma sözü aciz kalır, sanki yanıyor

Güneş o eski güneş olmaktan çoktan çıktı,
Bir ateş gibi hem yakıyor hem de yanıyor.

Özellikle yaz aylarında bütün Dünya’da
Canlılar kendini bir cehennemde sanıyor.

Nere gitti beklenen o güzelim mevsimler
Herkes kıyamet kopacağına inanıyor.

Çantayı kapan ya dağa ya denize koşuyor,
Serinlemek için yeni yöntemler deniyor.

Havalarda da bir istikrar kalmadı artık,
Bir bakıyorsun ki aniden bulutlanıyor.

O isyankâr bulutlar bir birine giriyor,
Ve hemen arkasından yıldırımlar iniyor

Göklerden sular boşalırcasına yağıyor,
Seller kabarıp yollara köprülere biniyor

Bazen yumurta büyüklüğünde yağan dolu
Koca bölgenin ekonomisini siliyor.

Ya da beklenmeyen aniden bir don oluyor,
Meyveler, sebzeler ve umutlar da ölüyor…

Yarab hikmet senindir söyledikçe söz uzar,
Fazla zorlarsak idrak terazimizi bozar…