Terci-i Bent Bent – VI

Ey ömürleri harcayıp gelip geçen günler;
Ey zamanın unutturduğu şöhretler ünler,

Ey bugün hala gözlerde gönüllerde tüten,
Özlenen, aranan anılarla yüklü dünler…

Ey zaferden zafere alkışlarla koşanlar,
Yiğit diye Dünya’ya ün salan kahramanlar…

Ey Dünya’yı ümran etmek için çalışanlar,
Ey bir zamanlar doruklara ulaşan sanlar..

Anlaşmayla bir sonuca varmak mümkün iken,
Ey günahsız insanlardan dökülen al kanlar! ...

Ey yetersiz yönetimlerin acizliğinden,
Toprak altına girmek zorunda kalan canlar.

Uzun zaman mamur ve müreffeh bir yurt iken,
Ey istila edilmiş gözü yaşlı vatanlar…

En kutsal emanettir bırakılan miraslar,
Ey moral değerler dahil, her şeyi satanlar! ..

Bütün bu olumsuzluklar ki üst üste rastlar,
Bir cendereye girmiş gibi sızlar vicdanlar.

Ne zamanki insanlar hakkı hukuku anlar,
İşte o zaman huzura erer inananlar.

Yarab hikmet senindir söyledikçe söz uzar,
Fazla zorlarsak idrak terazimizi bozar.