Terbiye Şiiri - Levent Dizdar

TERBİYE

Beni
Yokluğunla terbiye etti hayat
Vurdumduymaz
Umursamaz
Somurtkan oluşum hep bundan.

Üşüyorum, diyorum
Kazak veriyorlar.
Garipler,
Sensizliğin
Soğukluğunu bilmiyorlar.

Her güzelliği
Sana benzetmek gibi
Benzersiz bir de hastalığım var artık
Bunca derdin içinde
Zaten
Bir bu eksikti.
Çarşıda, pazarda
Bir bilsen kaç kişiye sen diye seslendim
Kaç çiçeği sen sandım, sevdim
Kaç hayale sen diye sarıldım, ağladım.

Her haltı becerdim de bu hayatta
Bir seni unutmayı beceremedim.
2019