Terbiye Şiiri - Zehra Okur

TERBİYE [email protected]
Terbiye diyince ne düşünürüz acaba? Çocuk terbiyesimi yoksa büyüklerin terbiyesimi bizler ne öğrendik neler öğrettik bir düşünelim. Tıpkı bir aynaya bakar gibi bazen,yanlışlarımızı hep aynadan bakmayalım bir de yaşadığımız insanların gözleriyle bakalım nasıl bir terbiye içinde yaşıyoruz.önce kendimizden yola cıkalım bizler terbiyenin ne olduğunu biliyormuyuz, acaba hayır niye diyecek olursanız.şöyle ifade edeyim büyüklerimize karşı ne gibi saygıda kusur yapıyoruz acaba hiç düşündünüzmü terbiye güzel bir kelime.
Çocuklarımıza acaba büyük küçük öğretiyormuyuz.hayır yıllar önce büyüklerimiz kapıdan içeri girince ayağı kalkardık yer verirdik.Şimdi ise diyil kalkmak ancak saygızca yüzlerine bakınanarak yetiniliyor. Bu doğru olamaz. Bizler böylemi gördük ve öğrendik önceleri büyüklerimizi gördüyümüz zaman saygıda kusur yapmazdık. Ben bazen gençlerimizi anlıyamıyorum. Yolda yürüken bile öncelik büyüklerindir. Ben bunu bilirim.
Bir keresinde bir yolculuk esnasında yaşlı bir amcanın bana şöyle dediyini bilirim. Otobüsten inerken o yaşlı amcanın elinden tutup da inmesine yardımcı olduğum zaman bana şöyle dedi. Kızım acaba sizin gibileri kaldımı dedi.Niye sordum ben öyle gençler gördüm ki sadece kendilerini düşünürler kalkıpta yer vermezler çok ayakta yolculuk yaptım ama bi keresindede demediler ki biz kalkalım da sen otur.sen yaşlısın işte kızım bu gençlik böyle siz siz olun da sakın çocuklarınızı öyle yetiştirmeyin büyüyü küçüyü öğretin,insanlık nasıl olur derseniz.kısacası saygıda kusur yapmayan,büyüklerini ve küçüklerini bilen,her zaman iyi davranan,adaletli olan.kişiler insanlık bilir.
Birazda çocuk terbiyesinden bahsedeyim,çocuk ana baba elinde bir emanettir.Temiz bir toprak gibidir.temiz toprağa hangi tohumu ekersen onun mahsulunu alırsınız.bu gün maalesef çocuklarımızı yarış atı gibi yetiştiriyoruz,bunun içinde çocuklarımız tek yönlü olarak yetişiyorlar.sonra çocuk büyüyüp ana babaya karşı beklenmedik bir davranış sergiliyorlar.
Ey vah biz ne yaptık diyorlar.bu gün her şey nefse şehvete yönelik olduğu için inançsızlık ve ahlaksızlıkçok hızlı yayılıyor.
Cenabı-Hak insanı hayvanlar gibi başı boş bırakmamış onlarıda insan olarak yarattı.neyi yapacağı ve neyi yaptıracağını da bildirmiş.Emirlerine uygun yaşayanlara sonsuz cennet nimetlerini müjdelemiştir.Hayat sadece dünya hayatından ibaret deyildir.
Hepimiz bir sürünün cobanı gibiyiz coban sürüsünü koruduğu gibi bizlerde çocuklarımız koruyalım ki evimizde ki saygınlığımız yitirmeyelim onlara ne kadar iyiyinin ve kötülüyün ne kadar arasındaki farkı gösterirsek işte o zaman terbiyenin ne olduğunuda bilirler onlara öncelikce müslümanlığı öğretmemiz gerek.onların bilgisizliyi bizlerden sorulur.
Önce çocuklarımızı kötülüklerden ve kötü yerlerden uzak tutmamız gerek. Böyle yerlerin kapısı kötü arkadaşlıktır.bu iş hata ihmal kabul edilemez.çoğu zaman bu yolun geri dönüşü yoktur.eğer ki çocuklarımıza doğru yolu gösterirsek öğretirsek bizim ALLAH’ın yolunda ne kadar caba gösterdiyimiz bilirler. İşte o zaman çocuklarımızda bizlere karşı dürüst ve namuslu olurlar.Yine büyüklerimizin bir sözüyle kapatıyorum.etme bulma dünyasındayız bizler ne ekersek onu biçeriz.bunu unutmayalım. Zehra Okur