Teraziye Ayna Yalan Söyledi

Seni inliyorken gecenin sedasına,
İçime kanayan gözyaşı sağanağımda ıslanıyordun,
İnadına olacak ya!
bilmiyordun hep damlıyordun…

A/sırlar gibi ben oluyordu yanağıma konan bu/sen,
Kurumuyordu güneşe inat ummanlarca halâ ıslak
Gözlerin bir büyü/y/ordu tutunmalarıma,
parlak mı parlak…

Hani vardı ya! dili olmayan özleyişlerim
Soğuk mu soğuk şimdi vicdan denen sıratın ipinde
Bir bir düşüm de artık kar/ar/lar, yokluk tipinde…

Sana uzayan yollar pranga oluyordu ayaklarıma
Yürü yürü bitmiyordu toprak denen sürgünlüğüm.
Gözlerimin önünde dikiliyordu idam önlüğüm…

Ve kurtuluyordu adamın artık kurulan celseleri
Bir ömür mahkum oluyordu, soruyordu! ..
Nefesten alnına vurulan buseleri…

Karartma gecelerde B/asılıyordu bir adam
P/uslu bir rüya sabahında,
Hep sürgün düştü içine her çağında…

Bilirim, göçerken senin gözlerinden
Ölmeyecektim, bakışların olacaktı duaların
Toprağım kurumayacaktı,
ıslatacaktı ağlayışların …

Şimdi gidiyorum vaktidir ey sevgili!
Düşlerin, öpüşlerin ve gülüşlerin
Kapanıyor gözlerim, başlıyor ölüşlerin …

______Ayna Teraziye Yalan Söyler mi ki? ..._________________