Terazi Şiiri - Emre Coşkun

“Kafiye arar dilim vurmak için kaleme
Gideceğim yönü bulamadım...
ve tekrar bıraktım seni kadere”

Narkozlu elalar kapattıkça zindanı üzerime
Adı gece denilen bir ahenk çizdiriyor simanı
Ve o gece ki;
Gölge düşürmeden yakar kandillerini üzerine
Hadsiz ve arsız bir yıldız gibi baktırırsın kendine
Oluklarda çığlayan kurtlar gibi
Ay’ın ışığına sakladım bedenini
Lakin
O da yakıverdi elaları,
Geceye uzanan bir güneş
Ararsa eğer ki bizden bir sebeb
Sen diye göstereceğiz elbet iblisi..
Kemirgenler tırmalarken bedeni
Haylaz bir bulut misali
Baltalayacağım şafakta güneşini.