Terazi Şiiri - Hakan Karaduman

Gidilen yöne eğilir terazi.

Ayrılıklar törpülenmiş özgürlüklerdir.

Sınır ve erdem; yıllarımı verdiğim iki kelimedir.

birinde denince “bir insanın utanmasını engellemek erdemdir”,

diğerine yöneldim, gitmeden bileceğimdir.

Sınırlarımızı keşfe çıkarız önce;

bu ne, şu ne.

Ardından hayata sorarız; bu neden şu neden diye

Sonra dönüp deriz kendimize,

korkularım mı artıyor ne?

Sınırlarımızı öğrendikçe,

soruverince kendimize; bu kadar mıyım yoksa, ne?

diye,

sınırlarını öğrenmeye, ateşe gemiye

ve ulaşılacak kendinin özüne.

En cesurlar dönüp bakacaklar

Eğilen teraziye…