Bir kefeye koyar isek, bunca bilgisizliği
Asla taşınamaz diye, içten ağlar terazi
Diğer kefe boş kalınca, gözler ilgisizliği
Sırtı kaşınamaz diye, dostsuz çağlar terazi
Bir öğretmen atanıyor, batıdan Hakkari’ye
Görür bunca yavru muhtaç, bir kaç damla bilgiye
Kollarını sıvayıp ta, yer verince sevgiye
Yanlız başaramaz diye, yürek dağlar terazi
Mavi umutlar beslenir, giyilmeyen önlükle
Belki miyop, hipermetrop, oda görür gözlükle
“Birlik “ kelimesi neymiş, öğrenecek sözlükle
Engel aşınamaz diye, gözü bağlar terazi
Yakasız önlüğünde var papatya desenleri
Çıplak ayaklara batar, yoksulluk dikenleri
Sağır sultanı bir oyla, hükümdar edenleri
Kail alınamaz diye, eli mıhlar terazi
Ey anneler ve babalar, belki bir ayakkabı
Bedeni küçülmüş önlük, kalem yada kitabı
Göndererek kapatırız, cehaletten hesabı
Vicdan barınamaz diye, denge sağlar terazi
Çocuk her yerde çocuktur, ona sahip çıkmalı
Geleceğe bir ışıktır, cehaleti yıkmalı
Kızı, erkeği fark etmez, hepsini okutmalı
Töre aşılamaz diye, kamçı yağlar terazi
Not: Her birimizin yapacağı ufak bir yardım (bir kalem, silgi, önlük, defter,ayakkabı…. Ne olursa..) terazinin diğer kefesini doldurur mu dersiniz?
Şeyhmus SevilmezKayıt Tarihi : 30.5.2005 09:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu güzel şiirinizi okurken üşüdüm sanki. Tüylerim diken diken oldu. Türkiye'nin yaşadığı gerçeklerden biri. Yardımcı olmak durumunda ne yapmamız lazım.
Saygılarımla
İsmail Doğan
Umursamayan bakışlara çok güzel bir şiir sergilemişsin...
Kutlarım güzel ve duyarlı yüreğini.
Ama; Anne ve babalar olarak, o kadar ilgisiz ve sorumsuz bakıyoruz ki yarınlarımız olan çocuklarımıza! Ülkemizin hangi ilinde olursa olsun çocuk, çocuktur. Onların eğitilmeleri gerekirken, çoğu anne ve babalar, ya geçim sıkıntısından, ya tembel tembel yatıp, gözlerini minicik avuçların getireceği bir kaç kuruş paraya göz dikmekten, yada başka sebeplerden çocuklarımızı eğitimsiz bırakıp, ilgisiz ve duyarsız kalıyorlar. Maalesef bu durum, ülkemizin her köşesinde mevcuttur...
Onları bu durumda bırakıp, yarınlarımıza boş bakışlarla ve umarsızca bakıyoruz maalesef...
Devlet olarak, birey olarak, düşünüp çareler üretmeli kadim dostum...
Sen düşünüp, çareler üretilmesi için elinden gelenini yapmışsın bu güzel şiirinle...
Tebrik ve teşekkür ederim...
Seninle gurur duyuyorum hemşehrim, akrabam, kadim dostum...
Sevgi ve saygı ile...
Turan Orak
***Terazi***
Bir kefeye koyar isek, bunca bilgisizliği
Asla taşınamaz diye, içten ağlar terazi
Diğer kefe boş kalınca, gözler ilgisizliği
Sırtı kaşınamaz diye, dostsuz çağlar terazi
Bir öğretmen atanıyor, batıdan Hakkari’ye
Görür bunca yavru muhtaç, bir kaç damla bilgiye
Kollarını sıvayıp ta, yer verince sevgiye
Yanlız başaramaz diye, yürek dağlar terazi
Mavi umutlar beslenir, giyilmeyen önlükle
Belki miyop, hipermetrop, oda görür gözlükle
“Birlik “ kelimesi neymiş, öğrenecek sözlükle
Engel aşınamaz diye, gözü bağlar terazi
Yakasız önlüğünde var papatya desenleri
Çıplak ayaklara batar, yoksulluk dikenleri
Sağır sultanı bir oyla, hükümdar edenleri
Kail alınamaz diye, eli mıhlar terazi
Ey anneler ve babalar, belki bir ayakkabı
Bedeni küçülmüş önlük, kalem yada kitabı
Göndererek kapatırız, cehaletten hesabı
Vicdan barınamaz diye, denge sağlar terazi
Çocuk her yerde çocuktur, ona sahip çıkmalı
Geleceğe bir ışıktır, cehaleti yıkmalı
Kızı, erkeği fark etmez, hepsini okutmalı
Töre aşılamaz diye, kamçı yağlar terazi
Not: Her birimizin yapacağı ufak bir yardım (bir kalem, silgi, önlük, defter,ayakkabı…. Ne olursa..) terazinin diğer kefesini doldurur mu dersiniz?
Şeyhmus Sevilmez
TÜM YORUMLAR (7)