Teravih Şiiri - Zehra Okur

TERAVİH derinduygular28hotmail.com

Ramazana özgü bir güzellik gördüm bu gün. Çok güzeldi. Bütün Müslüman halkımın yaşamasını isterdim. Çok duygulandım nedense… Bütün gençlerimizi sokaklarda gördüm. Senede bir kez yaşadığımız bu güzelliği herkesin yaşamasını isterdim. Ne güzel bu nimeti bol ramazan… ALLAH’IM herkese nasip etsin. Hocanın vaizi zaten mest ediyordu insanı. Her kim anlamak isterse ve dinlemek isterse benim tavsiyem olsun. Camiye gitsin ve bu anıları yaşasın. Benim, 3 tane çocuğum var. Ve onlara bu günlerimizi yaşatmak istiyorum. Bu güzellikleri yaşasınlar ve görsünler ki ne kadar güzellikler yaşadığımızı anlasınlar. Hele bu gün daha bir güzeldi nedense anlatması çok zor, camileri gezip görmek daha bir hoş. İlk önce Yakutiye camisine gittim. Daha sonra ulu camiye gittim. İnsanoğlu mest oluyor, herkese tavsiye ederim. Cemaatle namaz kılmak daha bir güzel, anlatmakla olmuyor. Yaşamakla oluyor: 22 yıl aradan sonra, Ulu Camiye gittim. Tabii ki utandım kendimden, neden daha önce gitmedim, şimdiyse her gün gitmek istiyorum, güzellikleri yaşamak için. Bazen yaptığımız hataları tamir etmek çok kolay henüz geç değil, diye düşünüyorum… Camilerimizin gençlerle dolup taşmasını çok istiyorum. Bütün İslam âleminin şehitlerimize ve hastalarımıza kuran okuyup dua etmesini istiyorum. Bu güzel ayın farkın damısınız her yıl yaşıyoruz fakat gel gör ki camilerimiz çoğunlukla boş; üzülüyorum. Camiye gidip ellerimizi ALLAH, a açıp dua etmemiz gerekirken boş boş geziniyoruz. Neden? Demek ki bazı şeyleri çocuklarımıza öğretemiyoruz. Onlara bazı şeyleri çok vakit geçmeden öğrete biliriz. Mesela büyüklerimize nasıl hizmet edeceklerini nasıl davranacaklarını onların karşısında çirkin şeyleri yapmamalarını öğretmek ve ramazan ayında neler yapıldığını nasıl bir hürmet gerektiğini göstermemiz gerekir. (Eskiden ramazanda büyüklerimiz teravihe gittiklerinde çıkardık sokağa arkadaşlarla oyun oynardık, camiler dağılana dek… Sonra, camilerimiz dağıldığında çok güzel bir ortam olurdu. Büyüklerimizin masallarıyla büyüdük fakat ben şu an O ortamı göremiyorum. O günleri çok özledik. Şimdiyse, gençlerimiz sokaklarda birer avare oldular. Çocuklarımız ise evlerden dışarıya çıktığı an korkuyoruz. Onlara bazı şeyleri öğretmek boynumuzun borcu, artık onlara İslamiyet’i ve dürüstlüğü öğretmek gerek.) Memleketimde bazı şeyler noksan, onların tamamlanmasını diliyorum. (Bu gün ellerini semaya, gönlünü Mevla’ya aç günahlardan olabildiğince kaç. Bu gün en gizli incilerini onun için saç. Ramazan ayınız mübarek olması dileğiyle…

Zehra OKUR