Teras Şiiri - Gassan Satar

bugunlerde kendimleyim cokca..
seni dusunuyorum..
belki hic olmadin..
belki hasretlerimden bir sen yarattim..

kendimle hep seni dusunuyorum
kucuk terasima tasidim hayallerimi
cicek tohumlari aliyorum
seninle birlikte
o hic bilmedigim sicakligini duyarak
o hic sarmalamadigim ellerinle topraga ekiyoruz

biraz seninle sohbet ediyorum
biraz senden katiyorum saksilara
dilimden sarki gibi dokuluyorsun
isminle oksuyorum ciceklerin yapraklarini
en cok papatyalari seviyorum
seninle sohbet eder gibi
seviyor sevmiyor diye sakalasiyorum
gulumsemeler ekiyorum topraga

birgune sigdirmak zor seni
ben bu yuzden o kucucuk terasta
bir kocaman bir evren yarattim
seni sakliyorum kendime
ne sana soyluyorum bunu
ne kendime
sakli seker calan bir cocuk arsizligi ile
hayallerimden sevdani caliyorum
seni yasiyorum durmadan
seni sevmenin duslerini kuruyorum