Gözlerinden akıyor yorgunluğun, üzerinde tonlarca yük var.
Ne zaman gitse birileri senden, üzerine yağıyor tüm yağmurlar.
Yalnızlığı seyrediyorsun uzaktan, içini ürpertiyor.
Bir gökkuşağı beliriyor; siyah beyaz.
Öyle altın falan da yok sonunda, çocukluktu onlar.
Her "büyüyünce güzel olacak" yalanının ardına saklanan sırlar,
Büyüdüğünü hissettiğin gün kalbine dokunacaklar.
Korkacaksın gitmekten, kalanlar ölüyor hep.
Şimdiden tükeniyorsun belli,
Kaç sigara daha yanacak, kaç parça daha eksiltecek gitmeler yüreğini.
İşte gece, işte oda, şu da yalnızlığın,
Gir koynuna.
Kaç kere daha eksileceksin ömründen,
Kaç gece daha bulanacak gözlerin kana?
Kaç cümle daha havada kalacak?
Üçün beşin lafı değil ama,
Yüreğin kaç zaman daha kanayacak..?
- Cem Kamalı
Cem KamalıKayıt Tarihi : 10.6.2021 15:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!