Terapi Şiiri - Dinmez Er

Terapi

Aklıma düşer bazen,
Kap ceketini vur kapıyı çık!
Adını bilmediğin görmediğin,
Tanımadığın insanların yaşadıkları yere,
Ne kim olduğunu bilen,
Neden nereden geldiğini soran olsun.
Başını sokacağın bir oda,
Temiz çarşaf, yastık rahat bir yatak.
Düşlerimi makaslayacak, uykularımı bölecek
Telefona ne gerek…
Yirmi dört saat zırvalayan beyazcam,
Dırdırsız, rahatlatan mutlak sakinlik.
Böylesi bir mutluluk türüydü arzulanan…

Sabah sıcak kokulu bir banyo,
Vazoda kır çiçekleri,
Sağlığını sınayan ruhu, bedeni arındıran
Nefes aldığın havada iyot, kekik kokuları,
Deniz kıyısında iştah kabartan kahvaltı masası,
Kendinle baş başa kalmanın doyumsuz tadı
Kent gürültüsü baş ağrılarından kurtulmak,
Can sıkıntısına elveda demek için
Bazen alıp başını gitmeli insan.

Maviyle, yeşille koyun koyuna,
Martılarla çığlık yarışı yapmak,
Yunusların şarkılarını dinlemek,
Huzur içinde yakamozları seyretmek,
Kendini dinlemek adına bazen,
Kırmalı zincirlerini hücrenin
Firar etmeye var mısınız?

Dinmez ER / Çeşme / 2016. 10. 05 /