Terapi Şiiri - Altan İlhan Arslan

Öyle bir yalan ki bu;
Seni seviyorum! Diye
Öyle bir şeyki işareti sensin…
Kendime yetmez oldum ya
Sildim bütün heceleri
Cümlelerim daraldı.
Cücendim dağ gibi varlığının önünde
Bu mahcup hallerin bir bildiği vardı.
Vaz geçtim kendimden
Kırdım zincirleri benliğimi saldım
Bütün kötü huylarım korkak bir gölge
Tiz bir ses gibi dizildiler boğazıma.
İlkel benliğin imiymiş!
Bir hayatı çalmak uğruna
Böyle bir şey işte aşk bir nefis terapisi
Bir bütünselliğin teselli arayışıymış.

Islanmaktan korkan yağmurda yürüyor aşk için
Söylenecek bir cümle kurmaktan acizdi dilleri
Akortsuz bir sazın dergâhında geziyor perde perde
Çirkin bir günah oyununun alkışsız sahnesinde.
Konu yok
Doğaçlama
Tamamen romantizm erozyonu.
‘’Seni Seviyorum’’
Başrolünde Sen ve Ben
Bütünsel bir imselliğin içten haykırısı
Bir yalanın tümden gelim cinsellikti yankısı.
Böyle bir şey işte aşk bir nefis terapisi
Bir bütünselliğin kur saçmalığıymış.