Terakkiden Bîzar'ım. Şiiri - Nisari Özdoğan

Dünya'yı yaşanmaz eden, insandaki merak ki!
Nice icatlar çıkardı, hepsinden bîzar oldu.
Aynı düze dursa idik, ne gerekti terakki.
Nâ mertler silah yaparak; mertliği bozar oldu.

Televizyon baş köşede, yüzsüz misafirimiz.
Atamayız, satamayız, sanki bizden birimiz.
Ona göre hep yanlışmış doğru bildiklerimiz.
Zihnimizi karıştırdı. Doğradı hızar oldu..

Telefon akıllanınca; bizi peşine taktı.
Ya yüz yüze görüşmekten, ya mektupsuz bıraktı.
Sanal dostluklar kurdurup; nice yuvalar yıktı.
Akşamdan verdiğin sırrın, sabaha sızar oldu.

Meyve sebze hormonlayıp, bol ve çabuk ürettik.
Bir ağaçta kaysı ile şeftaliyi per ettik.
Pınar, dere, ırmakları zehirleyip kir ettik.
Sunni gübre kullanmaktan; topraklar tozar oldu.

Fıtratı yeniden hâşâ, sümme hâşâ yarattık.
Yeni burun, kulak, dudak, tasarlayıp donattık.
İlahî nizama karşı, genlere de el attık.
Kel oğlan perçem kaküllü, cüceler uzar oldu.

Saygı hodbinliğe dönüp, ar yerini zem aldı.
Güzel hasletlerimizin yerlerini kem aldı.
Dede torunun yanında bir nefeslik dem aldı,
Büyüklerin nasihatı, gençlere azar oldu.

Kanaati lügatlarda aradım; bulamadım.
Ağalar, beylerden sordum; mutmain olamadım.
Meğer ki; adı değişmiş, bulup ta alamadım.
Fırsat; kapitalist elde, hep düşeşli zar oldu

Bu keşmekeşlik içinde,insan candan beziyor
Vijdan, merhamet kaybolmuş, erk zayıfı eziyor.
Salihler kuytuda kaldı, Arsızlar kol geziyor.
Haysiyetle ar satılık, sokaklar pazar oldu.
.
Başkasına güzellikler dilemesi zor mudur?
Sende yoksa; onda olan, için yakan kor mudur?
Şöyle bir etrafa baksan; gördüklerin hor mudur?
Kıpte hasede tebdilen, bakışlar nazar oldu.

Ehil kabına çekilmiş, kuytuda bir kovukta.
Hırsız değirmenci olmuş nöbet tutar savukta,
Allâme-i cihan olsan; liyâkat dalkavukta.
Brütüs'ler ihânette, korkaklar sezar oldu.

Dünya'nın niğmetlerinden, sanki sen yasaklısın.
Seni görmezden geldimse benden alacaklısın.
Ben de dahil hep suçluyuz, Fakat sen de haklısın.
Düşüyorken kaldırdığın; kuyunu kazar oldu.

Nerde o eski komşuluk diye serzenişleriz
Elli yıllık komşuları yad ederek düşleriz.
Biz de selamsız sabahsız aynı haltı işleriz,
Kimse kendini görmeyip; komşuya kızar oldu..

Hasılı; vel kelam olsun, yaşanmaz oldu dünya.
Yapay zekalı robotlar geleceklermiş güya.
O zekayı verenler de; bu insanlardandır ya.
Sükunet arayanlara gözde yer; mezar oldu.

Yirmi birinci asırda yaşıyorsun hoş amma;
Bir Âlim ya da ulema; geleceğini umma.
Onları alıp götürmüş, asırlar önce humma.
Benim gibi cahil; şair, ukelâ; yazar oldu.