Ve insan çocuk olarak doğdu…
Öncelikle karnını doyurmayı öğrendi…
Sonra çocuklukla oyunlar oynamayı öğrendi…
Sonraları hep okumayı öğrendi ve okumaya yaşamı boyunca çalıştı…
Gün geldi sevgiye kapı çaldı, sevdiği için mutlu olduğuna hep sevindi, içindeki coşkularla yaşamda var olmaya attı kendini…
Seni düşününce göç kuşlarının kanat sesleri düştü aklıma ve de uzaklara…
Uzakların puslu gökyüzü ve ardında sakladığı hayatlardan birinin de sen olduğu düştü gözümün karasına…
Yağmurlar içinden ıslandım geldim
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim
Devamını Oku
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta