acıyor içim
ırağa baktığımda
çocuklar için
kuyu karanlığında
yoksul ve yoksun
yarınlarda umarsız
mum ışığında
umutları sönüyor
çukura düştüm
çıkıp kaçamıyorum
soğuk namluda
kirli el gerilirken
ter içindeyim
yeter be diyemedim
acıyor düşüm
yerlere koyamadım
3101110-34denizl
Ozan EfeKayıt Tarihi : 2.2.2010 19:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!