Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Hangi ağızdan çıkarsa söz, onun 'eğretilemesi' aynen yansır mı?
Yoksa 'kibarlığını' dudaklarının becerisine bağlayan yamukluk, dönüşür, başkalaşır mı? Mesela 'düzgün çokgene' benzer mi acaba?
En çokta 'tepkimeler' sahipsiz, sahte sanırım... Ciddileşen bir yüzün, bir de 'arkası' var.. Nasıl ve ne ile güldüğü saklanamayan...
Şiirin derinliğince tebrikler Kardeşime...
Biz edilgen oldukça, birileri etken oluyor fazlasıyla. Öyle yabancılaştırıldık ki kendi ülkemizde...Alev, parmaklarımızdan uzak tutulsa ne yazar... Alev içimizde artık her birimizin...
HAKLI TEPKİMELERİNİZE KATILMAMAK ELDE DEĞİL. KUTLARIM İÇTENLİKLE DEĞERLİ YÜREK SESİNİZİ ÖĞRETMENİM. NİCELERİNE. SEVGİM, SAYGIMLA....
Şair 'tepkimesi' böyle olur....Yabancılaşmaya sözcüklerle göğüz germek... Özgürce ve kahkahalar atarak belki., çocuklar gibi...
Kaleminize., yüreğinize sağlık sayın Necdet Arslan...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta