Tepeye oturdum hüzünle baktım
Bir efkar bastı ki sigara yaktım
Verdiğin mendili boynuna taktım
İçimde ırmaklar çağlayıp durdu
Özlemin içimde aleve döndü
Hayalin kafamda dolanıp durdu
Uzaktan kızılca ufuk göründü
Tepeler bir anda silindi gitti
Dedim ki ey yollar beni götürün
Ya da hanesinden haber getirin
Yıllar oldu bu hasreti birin
Kapılar yüzüme kapandı gitti
Yar gelince bahçemizden gül dersin
Şirin diller mavi fistan tül versin
Unutmasın çiçeğimi getirsin
Yoluna hasretin gülünü serdim...
Kayıt Tarihi : 30.5.2010 21:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Hanifi Ekici](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/05/30/tepeye-oturdum-huzunle.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!