Tepeler Şiiri - Mehmet Çoban

Bir yokuşu gördüğümde
Onun aşılması gerektiğini düşünürüm
Yokuşlar aşılmazsa düzlüklere
Asla ulaşılmayacağını bilirim

Bir tepe önümde engelse
Zorda olsa aşılması gerektiğini düşünürüm
Tepeler aşılmazsa arkasındaki vadilere
Asla ulaşılmayacağını bilirim

Hayatımın yokuşları, tepeleri yok değildir
Aslında hayatın tepeleri yokuşları çok değildir
Azdır ama hayatın sıradanlıklarına ağır basar
İnsan genelde tepeleri, yokuşları hatırlar
Ama asla düzlüklerde geçirdiklerini hatırlamaz
Hâlbuki insan hayatının çoğu sıradanlıklardır
Sıradanlık insana özgü, insanı sıkan, rahatlatandır.

İnsan bıksa da sıradan olan şeyleri her gün yapar
Yer, içer, çalışır, dinlenir, gezer, uyur, böyle yaşar
Tepeleri, yokuşları deyince, sıradanlığın önüne geçenlerdir
Ne kadardır, nasıl aşılır, aşılınca insana ne kazandırır
İşte bütün bunlar insanı, hayatta var kılan hatıralardır

Benim hayatımın yokuşu, tepeleri çoktur
Sıradanlığı çocukluğumdan beri hiç sevmeden yaşadım
Mevcudu asla kabullenmemek isteğiyle yandım
İçinde yaşadığım hayat, aile, eğitim, düzen sıradanlık ister
İnsanlar sıradan olsun, düşünmesin, karşı çıkmasın ister
Bense inadımdır, hayır çekerim, ben asla sıradan değilim
Varlığımı, düşlerimi, hayallerimi, yaşamak isterim

İnsana sıradan çerçeveyi çizen düzen kendinden emindir
Ama içimdeki yangılar, olaylara maymun değilsin der
Hele üç maymunu oynamak insanın görevi değildir der
Eğer ben varlığımdan söz edeceksem,
Yokuşlarım bitmez tükenmez olmalı
Aşılması gereken tepelerde dolaşmalı
Aştığım her yokuş, her tepe beni yarına hazırlar
Yarın dünümün, günümün karanlıklarından kurtuluştur
Günümde karanlık, baskıcı bir rejim olarak beni sıradan ister
Bana çağrı yapar, sıradan gel, sırayı bozma, akıllı uslu ol
Sanki askerlik yapıyorumdur, hazır ol, sırayı bozma, rap rap rap
Bense şu yanlış, şu doğru deme özgürlüğümün varlığına inanırım
Düzense, kendinin değişmez doğruları olduğunu vurgular
Ve düzenin değişmez doğruları, beni sıradan yapar
İnanırım ki, dogmalara karşı çıkmadığım müddetçe sıradanlaşırım
Zira dogmalar insanın yaratılışına, gelişimine, bilincine aykırıdır
Bütün dogmalar insanlığın önünde aşılmazı gereken tepelerdir

İnsan, akıl etmeyi, düşünmeyi, doğru yanlış demeyi hak eder
Bu hak ona yaratıcı Allah’ın verdiği temel haktır
Şimdi bir düzen, bir insan, insana şu konuda ayrı düşünemezsin derse
Dogma, insanın önüne dikilmiş tepedir, aşılması, yıkılması gerekir
İnsanlık tarihinde, insanlık önüne dikilen tepeler
Ve tepelere karşı özgürlük mücadeleleri insanı insan eder

Yeryüzünde yaşam, kutsanmış algılarla hayatı besler
Benim içinse, kutsanmış insanlar, fikirler, düzenler
Aşılması gereken en büyük tepelerdir
Onların baskıları ise hayatımın yokuşlarıdır

İnsanlık bilimcim
İnsanlık hayalim
Bilgi ve bilincim
Özgürlüğümü ister
Özgürlüğümün önünde ise tepeler
Sıralanmıştır, değişmezler, değiştirilemezler

05.07.2010 - İzmir