Çocukluğumu hep koynunda saklar
Bütün sırlarımı bilen tepeler
Her akşam ufku kaç yerden haklar
Göğün ciğerini delen tepeler
Hayat ağacında açan budaktır
Anıları ören yeşil yumaktır
Yan yana şişen iki yanaktır
Köyümün yüzünde gülen tepeler
Hep gülmez tepeler bazen de ağlar
Süzüldükçe nehir bağ meyve bağlar
Alır başın gider dumanlı dağlar
Nehirle yaş döker kalan tepeler
Kurda kuşa yurttur her yıl dört mevsim
Doğanın çizdiği en tuhaf resim
Gece hayale benzer gündüzse cisim
Hep düşünür göğe dalan tepeler
Başı kızdırır güneşi rüzgarı
Kuluçkadır yavrusu kuş böcek arı
Asla dökmez eteklerinden taşları
Bilir dünya felek yalan tepeler
Kayıt Tarihi : 27.7.2006 01:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!