Tepeleme Aşk Şiiri - Atilla Güler

tepeleme aşk doldurdum aşıma
senden habersiz
eridi gözlerinin bir yerinde yüreğim

pencerene konan serçenin
yüreğinde atan şarkıda
benim sesim
eski bir filmden
sepya renkli bir kesit
öpüşlerimin sıcağı

lavanta kokulu
iç bayıltıcı bir esinti
arta kalan senden

enine boyuna düşmüş
gözlerinin büyüsü
mavi bir limanda kırmızı bir sandal…bildiğim

eteğine yayılmış çiçeklerinden dökülen bala yazıldı söz

arsız akşamlar
yine etti edeceğini
şimal yıldızına tutundu dileklerim
kazınsın tüm dağlara bu destan
…sarhoşum

bulutlara tutunup
sana gönderdim
çiçeklerle bezeli kuşları
içimde haykıramadığım ne çok söz var
…ne çok sevgi birikmiş gözlerimde

rüyalara yattığımda üşüyen yüreğimde doğuyor güneş

tarumar bir bahçenin
solan güllerinden yayılan kokuyu
çekmiştim içime

alı al moru mor bir korkunun
pençesinde nefes almak vardı
ellerimde

şikayetlerin geri dönüşleri sonuçsuz
ıslak bulutların yağmurları kirli
mavi ölmekteydi denizde

koyu karanlığı yalnızlığın
griye çalıyordu gündüzümü
asma kilitler takılı bir evin içinde
hapsolmuş gülüşüm

yanık kokulu bir kahve yudumunda saklı
dostluk

nane molla ilişkilerin
hastalık hastası söylemlerinde
içi geçmiş bir aşık

aşk yeniden boya beni
sığındıkça sana
vurma
ılısın artık yüreğime dolan kan
neredesin ey gönlü güzel
…sözün sözüm olsun…gel

yıkıldıkça yüreğim
yeniden diziyorum taşları

üst üste içilen ne çok şerbette kaldı dudak izim
radyoda benim için çalan kaçıncı şarkı bu
eğmeyeceğim sana başımı hayat…yenemeyeceksin

aşksızlığa yazdığım
tüm serzenişlerimi yazdığım şiirlerimi
yaktım yüreğimde
ilk kez
bir damla suya karıştırdığım yaşamıma
tepeleme aşk koydum...kaynıyorum

nadide bir şerbet verdi güneş
düş desem değil
eski bir şarkı gibi
…içimde bir garip sevinç
…bir garip hüzün…
bir taşım kaynatmak lazım
tepeleme aşk doldurup