Karlar içinde ve yalniz, yürüyorsun bir umuda
Bırakıyorsun ayak izlerini hayat denen tiyatroda
Tam da herşey buraya kadar derken
Belki de umut tepedeki dipsiz bir kuyuda
Aç gözlerini rüyan bile rüyanda uykuda
Acılar ve hüzünler seni bekler pusuda
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta