Karlar içinde ve yalniz, yürüyorsun bir umuda
Bırakıyorsun ayak izlerini hayat denen tiyatroda
Tam da herşey buraya kadar derken
Belki de umut tepedeki dipsiz bir kuyuda
Aç gözlerini rüyan bile rüyanda uykuda
Acılar ve hüzünler seni bekler pusuda
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta