Karlar içinde ve yalniz, yürüyorsun bir umuda
Bırakıyorsun ayak izlerini hayat denen tiyatroda
Tam da herşey buraya kadar derken
Belki de umut tepedeki dipsiz bir kuyuda
Aç gözlerini rüyan bile rüyanda uykuda
Acılar ve hüzünler seni bekler pusuda
Vakit geç olsa da henüz çok erken
Gölgelerin boyu uzamış karanlık bir kuytuda
Bırakma beni umut,bırakma beni zorda
Terketme sakın hemen en küçük bir kusurda
Ay ve güneş ruhumu esir alırken
Aydınlat gönlümü hüzünde acıda huzurda
Kayıt Tarihi : 8.3.2022 23:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!