Tepedeki çimenlik Şiiri - Ali Veli

Sınırlar çizdi gerçekliğinde
Koruma içgüdüsü sezilerini biçimledi
Tepede bir çimenlik çimenlikte bir ağaç
İnsanlar duvarları yıkmıştı özgürleşmek için
O duvarını,mabedini ördü ölmek için
Sonra da dikildi hükümdarlığında dimdik
Koruma içgüdüsüydü gerçek,korunma
Yaşamdaki bağ karmaşalarını inkar edercesine haykırdı:
-İçimde bir ben yok artık! ..
Taş duvar,sınır,gerçeklik...
Neydi gerçek olan...
Bir koruma içgüdüsü ve bir yanda öldürülen bir ben,insanlar...
Nice insanlar tükettiler gerçeklikleri için yaşamlarını ve kendilerini
Tüketilmişlik,tüketmek ve tükenmek...
Huzur veren ölümdü aslında küçük kızın rüyasında...
Aitlik yok artık,kanca da...
Boşluk hakim artık tüm yaşamlara
Tepede küçük çimenlikte küçük bir kız
Kucağında bir kadın...
Esen bir meltem,küçük kızın gözlerinde yaşlar
Umutla bakıyor kucağına,ölümüne...
Ağaç kendisinin,duvar,çimenler,meltem herşey kendisinin
Bir tek kendisi değil kendisinin...
Küçük kız, mutlu olmayı hakeden...
Küçük kız beklentisiz,suskun,mutsuz
Tepede bir çimenlik çimenlikte bir kız
Kızda bir kadın
Kadında bir yaşam
Tutsaksın...