Tepe Şiiri - Eshabil Kirişçi

Sengideli tepe mahsun
Mekan buruk

Sokakta lamba gönülsüz
Cadde soğuk
Buşehir sende bulur kendini
Şehirden çıt ses yok

Bir çalmaya açarım telefonu telefon mahçup
Sengideli gözüm görmez kimseyi buğudan
Sengideli zaman durdu
Sengideli saat bozuk

Dün gece tepedeydim ben yinetepemde ay
Sana selam saldım geldeyi
Bekledik bekledik
Ay utandı bulutta tepe ve ben ağladık

Gel ey sevgili bitsin buçile
Birkez adımı söyle bir gülüşsal keyfince
Gelki bahara dönsün kışım
Gelki şehir gelsin kendine