Tepe Şiiri - Ömer Faruk Zülfikar Bakuri

Öküz ile bir çok dostu
Babil şehre sermiş postu
Derler babil kulesinin
Dolaşalım altı üstü

Deve demiş bu kule kab
Elif humay kibel lakab
Kule içte tunga ordu
Kuran okur hitap hitap

Ol kab ehli vatanı mars
Sümer mısır ordan miras
Kab kulenin ıssı hatun
Der bağ bahçem asma kiras

Kule kamer söyleyen bit
Der kule halk türük abit
Ol türük halk babil kente
Ankara der sübut sübut

İnek babil kule der dad
Tufan yeri sema adad
Ol tufan halk ankarada
Der sanımız islam kudat

Ol kuleye elma der at
Elma yere elin uzat
Elma dalda havva kadın
Der bu ağaç benim hayat

Akrep sözü babil kule
Kule harsi namus bile
Kule harsi bozulanda
Olacaklar bin kabile

Ol kuleye saka der kalp
Kalp kulede isra halk alp
Ben kulede hızır gördüm
Dedi bura hakan çalap

Tanrı=çalap=vatan de or
Ol vatanda ilim amor
Sözlerini diyen tavuk
Ünler kule uğur uğur

Kelp kuleye söylemiş ab
Ab kulede nefis şarab
Al şarabı kim içmişse
Asman gezmiş turab turab

Balık sözü kule tarih
Tarih başı birig merih
Birig=firig=tepe=halay
Hem tümülüs =müzik=çeri

Firig=horon=müzik=sevi
Ol sevi halk kule devi
Hem kuleye tuba derim
Tuba yeri selam evi

Kelam kelam kedi der gül
Mut kuleye öter bülbül
Kule çevre ağaç orman
Orman içi lale sümbül

Babil kule masal der ker
Kule yere şahmeran ser
Ol şahmeran luna bayrak
Tutmuş söyler kulem eser

Babil kule kullar hane
Hane nehir akar dene
Ol haneden.bek ağalar
gel gel derler tane tane

Fatuk Bakuri