Tepe Şiiri - İdris Yılmaz

Delice bir koşu tutturmuştum
O tepeden aşağı doğru
Dünyalık tatlılardan toplamak için
Herkesin uyanık geçindiği zamanda
Bir bana mı yakışıyordu aptallık
Ceplerim yetmedi
Tıka basa doldurdum kalbimi ve aklımı
Göğsü yarılan
Kolları budanan
Namusu kirletilen insanları görmedim
Bomboştu meydan
Şehre varmıştım kucaklarım dolu dolu
Bankalar açılmamıştı henüz
Faizi alınıp verilmiş sevaplar işlemeliydim
Kendimi affettirmek adına
Su kuyuları
Yetim yurtları
Mülteci barınakları yaptırmak için yarışır insan
Savaş çok barbarca bu çağda.

Kana kana içtim dünya seni
Bir avuçtu halbuki bağışlanan
Bu ense bu göbek boşa kalınlaşmadı
Geç kaldım
Geride kaldım
Nehrin bu yakasında kalanların arasında
Savaşmaya gücüm yetmedi kendimle
Zalimlerin kahkahalarını dinlerken utanmadım
Tıkadım kulaklarımı çığlıklara
Ve diklendim lanetli bir kahırla
Sen ve Rabbin git savaş
demedim
Buradayım işte ben
Yeryüzünün tüm zulümleri bitene kadar.