Tepe Şiiri - Mehmet Kızılırmak

Sen bana tepeden bakıyorsun, buna lafım yok
Gördüğün şeylere de derme çatma diyorsun.
Ama gel bir de içimde yaşa,
Sokak sokak gez hislerimi.
Odaların birinden gelen gramofonu dinle,
Misket yuvarla hala büyümeyen o çocukla.
Hem öyle bildiğin sokakları gibi de değildir,
Dar değildir, pis değildir, rutubet, nem değildir.
Rüzgârlarım sevecendir en az güneşlerim kadar.
Yıkmak için değil, okşamak, mest etmek için eserler.
Göllerim pak, çiçeklerim mistir benim.
Kâinatın tüm güzellikleri barınır,
Tüm sesleri duyulur bende.
Hele sen bir gelirsen,
Bayram olur günlerden o gün.
Çocuklar şekere doyar.
Hem anlarım o zaman yaşadığımı.

Sen bana tepeden bakıyorsun, bakma!
Gördüklerin, bildiklerin sende kalsın.
Beni hayal kırıklığına uğratma.
Bilirim ki sen bana;
Gidemediğim yollar kadar uzak,
Kuramadığım hayaller kadar çiğsin.
Ve isteklerin uymaz benim isteklerime.
Gramofonu başka yerde dinleyebilirsin,
Misketleri de savurup at bir denize.
Muhakkak vardır başka şehirlerde,
Başka güzellik de sokaklar.
Var git oralarda dans eyle.

Sen bana uzaksın,
Uzak,
Uzak.
Ben sana çıkan yollara,
Giremeyecek kadar korkak.