Eskiler gönül erbabı imiş, aramazmış noksan,
Dil hayra çalışırmış, küfür bilmezmiş lisan,
Dini için gerekirse cümle malını edermiş ihsan,
Din aynı din ama; insan aynı insan değil !
Müminin faydası için edilirmiş tezekkür,
Kötü söz nehyedilirmiş, güzel söz tevatür,
Nimet sahibineymiş minnet, edilirmiş tefekkür,
Nimet aynı nimet ama; şükür aynı şükür değil,
İstifini bozmaz 5 vakit mescide davet ederken ezanlar,
Gıybetini yapar birbirinin, şöyle dursun hüsnüzanlar,
Sonra döner der ki ; "Nerde o eski Ramazanlar" ,
Ramazan aynı Ramazan ama ; müslümanlar aynı müslümanlar değil!
Kayıt Tarihi : 22.3.2023 23:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!