iner salkımdan
bir yerden toprağına
türkü söylenir
demine yaprağına
suskun serüven
incinir bukağıdan
ayak bileği
dokunur kıvrağına
sustur martılar
kapmayadır hevesi
denize düşmez
dil çorak kurağına
çığlığı ökse
yüreği paralayan
ağıta dolar
an düşer kan kokusu
yolu çıkmazda
öteleri karışık
dön dolanı
yanı başında devran
dilimde kalan
pas kokuluca küfü
üstümden geçer
sabahın seherinde
salkıma iner
yosma yaprağa güneş
olmazı olsun
tenine sızar tadı
191210denizligülce
Ozan EfeKayıt Tarihi : 8.1.2011 22:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!